Een paar maanden geleden maakte ik voor uitgeverij Bloqs deze illustratie.
Niks mis mee, maar íets zat me dwars. Het idee vind ik nog steeds enorm leuk, maar het moet grappiger kunnen. Zojuist heb ik 'em toch nog maar weer even onder handen genomen.
Gaandeweg kwam ik er achter wat het was. Bij de eerste illustratie is de puber boos. En eigenlijk is dat niet de meest voordehandliggende emotie. Een puber wordt niet boos op de 'rare' ouders. Het moest verbijstering, wanhoop, ontreddering vanwege het 'idiote' gedrag van de ouders zijn.
1 opmerking:
Allebei leuk! Eigenlijk is die kat nog het gewoonst...
:-)
Een reactie posten