Mond Vol

Dat is duidelijk, toch? Als je met je mond vol praat ben je niet goed te verstaan.
Wie het toch begrijpt wint een Betje-kalender voor 2006. Nou vooruit, wie er het dichtst bij zit.

Fieps Kerstboom

Iedere keer vind ik het weer leuk om drukwerk te zien waar een illustratie van mij in staat. Vanochtend viel de nieuwste Bobo op de mat. Net zoals in de vorige editie (sinterklaasnummer) werden op de eerste 3 pagina's mijn ogen gestreeld door het werk van Fiep Westendorp. Het is misschien niet zo origineel maar Fiep Westendorp is mijn voorbeeld en idool. In mijn werkruimte hangt een grote display en meerdere posters van haar werk. Toen haar werk in de Kunsthal hing ben ik natuurlijk gaan kijken. Vervolgens heb ik een paar dagen nauwelijks kunnen tekenen omdat ik ongewild haar stijl probeerde te imiteren. Wat natuurlijk voor geen meter lukt.
Je zult misschien begrijpen dat ik wel een beetje trots ben dat mijn werk samen met dat van haar in een tijdschrift prijkt. Maar toch, als ik de bladzijden omsla en ik zie mijn eigen werk kan ik er niets aan doen dat ik toch mijn kerstboom met die van haar vergelijk. En dat kan ik beter niet doen.
Voor de boom van Fiep Westendorp zul je dus zelf een Bobo moeten kopen, ik laat alleen die van mij zien. Heb je gelijk wat te doen in je kerstvakantie: zoek de kerstknutsels onderaan de illustratie terug in de boom.

Gratificatie

Oranje Boven

Momenteel ben ik druk bezig met het illustreren van een kalender. Voor het einde van het jaar moeten er 52 pagina's + een omslag klaar zijn! Ik kan niet wachten tot ik de kalender in mijn handen heb.
Ik heb trouwens inmiddels ook wel zin in het voorjaar en koninginnedag en pasen en dierendag en, en....

Betje in de Bobo

Deze week staat mijn werk in de Bobo! Voor het geval je niet in de gelegenheid bent om één in handen te krijgen: hier nog één van de 'zoek de 4 verschillen-Pieten'.
Dit keer: Denkpiet. Succes.

Bakpoes

Zoek de vier verschillen

Je kunt niet alles hebben. En als je in opdracht werkt moet je soms concessies doen.
Het komt gelukkig niet vaak voor dat ik baal van een aanpassing die ik moet maken. In dit geval vind ik het toch zonde van die leuke piemels! Het is bovendien niet geschiedkundig correct, die lendendoekjes. Maar goed, ook mijn opdrachtgever moet weer rekening houden met hun doelgroep, die weer rekening moet houden met...

Slappe Lach

Ik werk graag alleen. Ik vind het heerlijk dat ik degene ben die alle beslissingen mag maken. Als ik besluit in het vervolg mijn offertes op keukenpapier te schrijven kan dat gewoon.
Ik vind het heerlijk dat ik me tegen niemand hoef te verontschuldigen als ik een scheet laat. En dat ik me andersom niet hoef te ergeren aan de slechte eetgewoontes van een collega.
Ik ben geen aso. Echt niet.
Andere mensen vind ik leuk, ik hoef alleen niemand om me heen te hebben als ik zit te werken. En ik houd niet van vergaderen.
Er is één ding dat ik mis sinds ik alleen werk.
Meligheid.

Rollerdisco

Meestal teken ik geen achtergrond, omdat ik het mooier vind als de tekeningen vrij op de pagina staan. Bovendien scheelt het tijd (en dus geld voor de opdrachtgever) en leidt een achtergrond vaak alleen maar af van waar het eigenlijk om gaat.
Maar soms kun je de achtergrond toch niet missen. Als je de opdracht krijgt om een 'Rollerdisco' te tekenen bijvoorbeeld.
Ik heb er voor gekozen een minimale achtergrond te tekenen. Alleen een lijn om aan te geven waar de vloer ophoudt en de muur begint. Vervolgens plaatste ik verschillende gekleurde transparante layers over de tekening in Photoshop. Daar heb ik lichtbundels uit geknipt zodat de layer daaronder zichtbaar werd. Met een gum en een gekleurde kwast heb ik de lichtspatjes gemaakt die van een lichtbol afkomen en zie hier: een discosfeer.

Jezus en Aardappelpoppetjes

Altijd als ik een opdracht krijg met een wat serieuzer onderwerp schrik ik even. Kan ik dat wel? Past dat wel bij mijn stijl?
Ik heb pas geleden een workshop 'schilderen' gehad waarbij we hetgeen door een dominee was verteld in een lezing, moesten verwerken in een schilderij. Hoe hard ik mijn best ook deed, mijn gedachten werden omgezet in aardappels die zich als vanzelf vormden tot poppetjes die met een snorkel op het hoofd rondzwommen in bekende bijbelverhalen. Met geen mogelijkheid kreeg ik mijn gevoelens van die dag op papier.

Een paar weken geleden kreeg ik van christelijk opinieblad CV-Koers de opdracht om een illustratie te maken bij een artikel over de cursus: 'Waarom Jezus?'.
Door middel van de illustratie moest ik laten zien dat mensen via internet en een persoonlijke e-coach meer leren over Jezus en het christelijk geloof.
Het past dus niet bij mijn stijl om een abstracte oplossing te zoeken om iets goddelijks af te beelden.
Maar wat gebeurt er als ik een Jezus aan het kruis teken in mijn tekenstijl? Ziet het er dan niet uit alsof ik het geloof in Jezus belachelijk wil maken?

Gister kreeg ik het drukwerk in de bus, en toen was ik eigenlijk wel een beetje trots.
Het is me toch gelukt met mijn aardappel-poppetjes.

Sambal

Ik ben gezegend met een man die goed kan koken. Wat mooier is: hij vindt het zelfs leuk om te koken. Op zijn vrije zaterdagmiddag staat hij sambal te maken.
De adem werd me even ontnomen toen de luchten naar mijn werkkamer stegen, maar dan heb je wel... ehm... 'inspirerende sambal'.

Herfst!

Vandaag is het zogenaamd 'vies weer'. Als je thuis werkt op een zolderkamer, en de kachel is zojuist gerepareerd, dan is het 'gezellig weer'. Maar buiten is het ook leuk, in de herfst.

Cadeautje

Zooioojong

Weg Poes!

Wie mooi wil gaan...

Gaat geluid door een tafelblad?

O oei, die twee hebben straks pijn aan de oren
O als er al iemand straks pijn heeft, dan is het het meisje met de hamer
O het maakt niet uit, alle drie de kinderen horen de hamer even hard

Sinterklaas-stemming

Gister heeft Sinterklaas samen met een aantal zwarte Pieten de pepernoten uit een supermarkt gejat. De reden was dat Sinterklaas het nog veel te vroeg vond voor pepernoten.

Het is inmiddels september. Ik zit een kerstboom te tekenen terwijl ik het bericht op de radio hoor. Te vroeg voor pepernoten? Ik heb wel zin in een kerstkransje.
Toen ik vorige maand deze zwarte Pieten aan het tekenen was had ik zeker geen 'nee' gezegd tegen een handje pepernoten.
Ik zou zeggen; haal een grote zak pepernoten en ga er eens lekker voor zitten om de vier verschillen te zoeken in deze ssssssssstPiet.
Wie het als eerste ziet wint een zak pepernoten.